الندم ام البكاء على ما فات

الندم

كلمه فى حروفها قليله جدا

لكن واقعها قاسى جدا

احنا بشر

بنخطىء ونندم ونتوب

بنمر بتجارب فى الحياة ومواقف وازمات

منها الصعب ومنها اللى بيعدى

منها اللى نعرف نتغلب عليها ونهزمها

ومنها اللى بتهزمنا وتدمرنا وتهلكنا

لان الخطا موجود ووارد

لكن السؤال ازاى نتعامل مع اخطائنا؟

ياترى بقى لما بنعمل الغلط ونندم عليه

بنتأثر به شويه ونبكى على حالنا زى الاطفال

ونبقى مشعارفين نعمل ايه ونرجع تانى

نعمل نفس الاخطاء؟

ولا بنندم ونتوب ونتعلم من الخطأ ونعيد

حساباتنا ونصحح اخطائنا؟

واعرفوا ان الندم مش البكاء

الندم مرتبه من مراتب التوبه

عايزة أعرف آرائكم في الموضوع ده

انا من رآي ان احنا نفوق ونطلع من الندم ده بسرعه علشان ممكن يحصل عواقب اكتر

وماله

وماله ايه؟؟؟؟؟

يعنى رايك معقول

انا عن نفسي بكره كلمه اسمها ندم بصراحه عمري ما ندمت علي اي حاجه لان الواحد ما ينفعش يندم علي حاجه قررها او عملها بارادته
يعني حتي الغلط ببقي من عند ربنا عشان ما اغلطش الغلطه تاني او اعمل حاجه اكبر منها
و اعتقد ان الدموع دي اقل تعبير عن اللي جوا الواحد يعني شايفه ان مينفعش حد يقول للتاني
ما تعيطش او عيطك هيعملك ايه
بصراحه حتي البكا ليه لزمه في انه يريح الواحد علي الاقل
ومعتقدش ان في حد ممكن يعمل حاجه غلط ويعيط عليها وبعدين يكرر نفس الغلطه
او ممكن في بس ما شوفتش

ردك منور الموضوع يا قمر

ده نورك يا عسل

مرسى يا برنسيسه